Top Bethesda RPGS Sıralaması: Bir Oyun Kılavuzu

Oyun dünyasında farklı bir niş yaratan bir geliştirici varsa, Bethesda. İmza stilleri o kadar rafine ki, birinci şahıs açık dünya Batı RPG'lerinin tüm türüne “Skyrimlikes” veya “Oblivionvanias” olarak bahsetmememiz neredeyse şaşırtıcı. 1994 yılında * Elder Scrolls: Arena * 'nın çıkışından bu yana, Bethesda Game Studios, üçlü-A oyun endüstrisinde bir güç merkezine dönüştü, şiddetli sadık bir hayran kitlesini biriktirdi, büyük satışlar üretti ve Microsof'un denenmiş tasarım felsefelerinin güçlenmesiyle 7,5 milyar dolarlık bir satın alma.

Yıllar boyunca Bethesda hem anıtsal isabet hem de meşhur yanlış adımlar verdi. Son zamanlarda * The Elder Scrolls: Oblivion Remaster * 'un yayınlanması, stüdyonun katman sıralamaları üzerinde yenilenmiş tartışmalara yol açtı ve kataloglarını tekrar gözden geçirmemizi ve yeniden değerlendirmemizi istedi. * Elder Scrolls VI * şimdilik uzak bir vaat olmaya devam ederken, en azından bu liste uzun bir süre için alakalı kalacak.

Dalış yapmadan önce, bu sıralamanın kapsamını açıklığa kavuşturalım. Sadece Bethesda'nın temel RPG franchise'larına odaklanıyoruz. Bu, kooperatif odaklı * savaşçılar * ve aksiyon-macera * Redguard * gibi spin-off'ların masanın dışında olduğu anlamına gelir. Benzer şekilde, *The Elder Scrolls bıçakları *ve *serpinti barınağı *gibi mobil başlıklar, kendi başlarına büyüleyici olsa da, kesimi yapmaz. Bu liste ağır ağırlıklar için ayrılmıştır - Bethesda Game Studios unvanı düşündüğünüzde hemen akla gelen yayılan, prestij sanal alan. Bu listedeki en alçak girişle başlayalım…

9: *Elder Scrolls: Arena *

* Elder Scrolls: Arena* son değil çünkü kötü bir oyun - sonuncusu çünkü Bethesda'nın olağanüstü bir şey konusundaki ilk denemesiydi. 1994 yılında Bethesda öncelikle spor ve terminatör temalı başlıklar üzerinde çalışmıştı. * Arena* bir ortaçağ gladyatör tarzı arena savaş oyunu olarak başladı, ancak geliştiriciler oyuncuların şehirlerde dolaşabilmesinin, NPC'lerle etkileşime girebilecek ve zindan taramalarına girebilecekleri hızla daha havalı olacağını fark ettiler. Sonuç, döneminin tuhaflıklarına dalmış etkileyici bir iddialı birinci şahıs RPG-“nereye-do-do-I-I-go?” *Ultima yeraltı dünyası *ve *kudret ve sihir *anımsatan macera.

* Arena* gizli sistemler, randomize ganimet ve kıvrımlı yan sorgularla doludur. Hantal hareket mekaniği sinir bozucu bir şekilde mantıksız hissedebilir. Savaş, özellikle acı vericidir, zar ruloları, rampa iskeletlerine karşı görünüşte etkili grevlerinizin gerçek bir hasar vermediğini belirler. Neyse ki, geliştiriciler Gladyatör konseptini oyunun piyasaya sürülmesinden önce hurdaya çıkardı, ancak başlık değişmedi. * Arena * ilan etmek, yeni bir franchise'ın başlangıcı, kusurlarına rağmen ödenen cesur bir hareketti.

* Elder Scrolls: Arena* - Bethesda

8: *Starfield *

Bethesda'nın en son bilimkurgu girişimi *Starfield *, Tamriel ve Fallout Wasteland'ın düşük teknolojili yerlerinden cesur bir kalkışa işaret ediyor. Fütüristik Nasapunk ayarı inkar edilemez derecede ilgi çekici olsa da, Bethesda'nın geleneksel güçlü yönleriyle iyi bir şekilde örtüşmez. Uzmanlıkları, keşif ve detay ile dolup taşan birbirine bağlı dünyaların hazırlanmasında yatmaktadır, ancak * Starfield *, her biri tekrarlayan bir ilgi alan koleksiyonuna sahip 1000 prosedürel olarak üretilen gezegenle düz bir şekilde düşer.

Karmaşık bulmacaları çözmeye alışkın olan deneyimli oyuncular bile, yeni bir gezegende inişten yoruluyor, sadece başka bir terk edilmiş kriyo laboratuvarı veya madencilik tesisine rastlıyor. *Skyrim *'de öngörülebilir ama ödüllendirici keşiften farklı olarak, *Starfield *sizi sıkıcı döngülerde sıkışır. Böyle yüksek bütçeli bir başlığı *arena *cazibesi ile karşılaştırmak cesaret kırıcı, ancak yeni başlayan bir ekibin büyüyen ağrılarını, aşağı yönlendirilen 200 milyon dolarlık üçlü bir üretimin eksikliklerinden daha kolay.

* Starfield* - Bethesda Game Studios

7: *Elder Scrolls: Daggerfall *

* Starfield * 'in bu kadar cansız hissetmelerinin nedenlerinden biri, Bethesda'nın 1997'de * Daggerfall *' dan bu yana prosedürel üretimi mükemmelleştirmesidir. Serideki bu ikinci RPG, algoritmik dünya inşasında şaşırtıcı bir başarıdır, 80.000 mil kare-büyük Britanya büyüklüğünde. Haritanın tamamında yürümek 69 saat sürer, ancak bir ata binmek her şeyi hafifçe hızlandırır (zihinsel olmasa da).

Dünya geniş ve büyük ölçüde cilasız olsa da, boş olmaktan uzak. Sadece Iliac Bay bölgesi dokuz farklı iklim, 44 siyasi bölgeye ve 15.000 ilgi alanına ev sahipliği yapıyor. Sayısız görev ve NPC sunan 4.000 zindan ve 5.000 şehir/kasaba ile saf ölçek göz korkutucu. Hareket yavaş ve zindan sürünme tıknaz kalıyor, ancak yüzey seviyesi oyun önemli bir sıçrama. Mülk satın alabilir, loncalara katılabilir ve suçu şımartabilirsiniz - hepsi somut sonuçlarla. Tarihli mekaniğine rağmen, * Daggerfall * hardcore RPG meraklıları için büyüleyici bir kum havuzu olmaya devam ediyor.

* The Elder Scrolls: Daggerfall* - Bethesda

6: *Fallout 76 *

Geleneksel RPG hikaye anlatımından ziyade canlı hizmet çok oyunculu mekaniğe geçişi göz önüne alındığında, * Fallout 76 * 'nın neden bu listeyi oluşturduğunu merak edebilirsiniz. 2018'de lansmanda, oyun bir felaketti, NPC'leri ve diyalogu nadiren derinlik katan oyuncu etkileşimleri lehine atladı. Yağma sınırları, işçilik ve şüpheli para kazanma uygulamaları gibi özellikler deneyimi daha da artırdı. Bununla birlikte, * Wastelanders * gibi güncellemeler seslendirilmiş NPC'leri tanıttı ve bu da serideki en fazla karakterle oyun haline getirdi. Değerleri tartışmalı olsa da, değişiklikler oyunu kolaylaştırdı ve özel bir topluluğu teşvik etti.

Bu gelişmelere rağmen, *Fallout 76 *, üstün bir RPG deneyimi olarak kalan *Elder Scrolls Online *ile rekabet etmek için mücadele ediyor. Canlı hizmet unsurlarına doğru kayma, Bethesda'nın Fallout franchise'ın yönetimi ile ilgili endişeleri artırdı, ancak hoşnutsuzluk yıllardır demlendi. Yine de, * Fallout 76 *, kooperatif hayatta kalma oyunundan hoşlanan oyuncular arasında bir niş yarattı.

* Fallout 76* - Bethesda Game Studios

5: *Fallout 4 *

25 milyondan fazla kopya satıldığında, * Fallout 4 * serideki en başarılı oyundur, ancak başarısı bir maliyetle geldi. Akıcı mekanik ve yaşam kalitesi iyileştirmeleri serinin cazibesini genişletti, ancak erişilebilirliği derinlikle dengelemek zor oldu. * Fallout 4* ikincisi pahasına birincisine yoğun bir şekilde eğilir.

Olumlu tarafta, oyun öncüllerine kıyasla pürüzsüz ve duyarlı hissediyor ve Commonwealth çarpıcı bir ortam. Yerleşim Binası, seriye yeni bir katman ekler, ancak görüşler zevk faktörüne göre değişir. Görseller ve ses nefes kesici ve * uzak liman * gibi genişlemeler serpinti özünü yeniden yakalıyor. Nick Valentine göze çarpan bir karakter olarak öne çıkıyor, ancak sentetik insan alt grafiği zekâlı ve yersiz geliyor.

Diyalog sistemi, oyuncunun seçimini “güzel”, “kaba” veya “nötr” gibi belirsiz tepkilerle sınırlayan büyük bir detraktördür. Ses oyunculuğu, sürükleyici olsa da, özelleştirmeyi sınırlar. Bu kusurlara rağmen, * Fallout 4 * yeni gelenler için cilalı ve erişilebilir bir giriş noktası olmaya devam ediyor.

* Fallout 4* - Bethesda Game Studios

4: *Fallout 3 *

Bethesda 2004 yılında Fallout franchise'ı satın aldığında, hayranlar hem heyecanlı hem de şüpheliydi. Stüdyo, daha ana akım bir kitle için orijinallerin anarşik ruhunu sulandırır mı? Cevap evet ve hayırdı. * Fallout 3* Açılış sırasında mükemmeldir, KDV sistemini kesintisiz bir öğretici ile tanıtmaktadır. Birinci şahıs perspektifine geçiş