Wacht niet op Fable, speel in plaats daarvan Fable 2

Begraven als een soort vervloekte schat onderaan de aflevering van deze week van de officiële Xbox-podcast was nieuws over de langverwachte fabel van Playground Games. Ik noem het "schat" omdat het een zeldzame glimp opgenomen op gameplay, maar "vervloekt" omdat het met dat gevreesde voorbehoud kwam dat gepaard gaat met zoveel ontwikkelingsupdates: een vertraging. Eenmaal gepland om dit jaar te lanceren, is Fable nu ingesteld voor een release van 2026.

Vertragingen zijn natuurlijk over het algemeen geen voorbode van ondergang, ondanks het pijnlijke wachten dat ze toebrengen. In het geval van Fable is dit hopelijk het teken van een rijk gedetailleerde wereld die gewoon meer tijd nodig heeft om te bloeien. Maar dat extra jaar van wachten kan goed worden gebruikt: er is geen betere tijd om de fable -games te spelen. In het bijzonder zou ik je aansporen om Fable 2, het hoogtepunt van de serie te proberen en (her) te ontdekken wat een vreemde en unieke RPG Lionhead Studios '2008 Classic is.

Volgens de normen van het rollenspel van vandaag is Fable 2 echt onderscheidend. Zelfs in vergelijking met de tijdgenoten van 2008, zoals Fallout 3 en de vroege 3D -spellen van Bioware, valt het op met zijn unieke visie. Terwijl Fable 2 een traditionele campagnestructuur heeft, met een lineair hoofdverhaal en een eclectische verzameling optionele side -quests, wijken de RPG -systemen af ​​van de gedetailleerde stat -systemen van Oblivion en Neverwinter Nights. Het vereenvoudigt deze elementen en creëert een ongelooflijk toegankelijke ervaring, perfect voor degenen die traditionele RPG -mechanica ontmoedigend vinden.

De game stroomlijnt alles tot slechts zes hoofdvaardigheden die uw gezondheid, kracht en snelheid beheren. Wapens hebben slechts één schadestatus en pantser en accessoires zijn eenvoudig zonder complexe statistieken of buffs. Gevecht, een nietje in de meeste missies, blijft eenvoudig en swashbuckling, versterkt door creatieve spellcasting, zoals de grappige chaos -spreuk, waardoor vijanden dansen en vloeren. Zelfs de dood is onbelangrijk en resulteert slechts in een kleine XP -boete.

In wezen is Fable 2 de RPG voor degenen die nieuw zijn in het genre. In 2008, toen de enorme open wereld van de vergetelheid misschien overweldigend was voor RPG -nieuwkomers, bood Albion van Fable 2 een meer verteerbare reeks kleinere, bevaarbare kaarten. Je kunt vrijelijk tussen deze gebieden verplaatsen, en met de hulp van je loyale hond, die je waarschuwt voor verborgen geheimen zoals begraven schat en puzzel gevulde demonendeuren, kun je verder verkennen dan de hoofdpaden. Deze benadering geeft Albion een gevoel van grootsheid en kansen, ondanks zijn beperktere geografie, die je langs lineaire routes begeleidt van het ene oriëntatiepunt naar het volgende. Het is geen wereld om te verdwalen, maar eerder om te ervaren en te genieten.

Hoewel de fysieke lay -out van Albion mogelijk niet vergelijkt met de uitgestrekte werelden van BioWare's Infinity Engine Games of Bethesda's Morrowind, beoordeelt het volgens moderne of hedendaagse RPG -normen een slechte dienst. De focus van Fable 2 ligt op een wereld die voldoet aan het leven. Wanneer je wordt bekeken door de lens van een spel zoals Maxis 'The Sims, vind je een opmerkelijke simulatie van de samenleving.

De stad Bowstone is een hub van gesimuleerd, authentiek leven. | Afbeeldingskrediet: Lionhead Studios / Xbox

Albion werkt als een complex, levend organisme. Elke ochtend, terwijl de zon opkomt, beginnen de inwoners hun dagelijkse routines. Town Criers kondigen winkelopeningen aan en, terwijl de nacht valt, herinneren ze iedereen aan het late uur. Net als in de Sims heeft elke burger van Albion een innerlijk leven, beïnvloed door hun rollen en persoonlijke smaken. Met behulp van een verscheidenheid aan gebaren kunt u ermee omgaan, verrukken, beledigend, indruk maken of zelfs verleiden. Een goed getimede scheet kan een pub laten uitbraken in het lachen, terwijl het bespotten van kinderen hen misschien naar hun ouders zou laten rennen. Met deze interacties kunt u de mensen van Albion vormgeven, ofwel charmeren met uw heldendom en eigenaardigheden, of ze vervreemden met uw schurk en grofheid. Hoewel we vaak reactieve NPC's en levendige gamesteden bespreken, komt niets helemaal overeen met de unieke manier waarop Fable 2 dit bereikt.

Hoewel je personage een held is die bestemd is voor Grand Adventures, schijnt Fable 2 echt wanneer je jezelf onderdompelt in zijn samenleving. Bijna elk gebouw in Albion kan worden gekocht, van huizen tot winkels, met behulp van geld verdiend via verschillende banen, waaronder de repetitieve maar kalmerende houtsneden en smeden minigames. Zodra u een onroerend goed bezit, kunt u een verhuurder worden, huurprijzen instellen of deze in uw persoonlijke huis maken, deze naar uw smaak aanpassen. De volgende stap omvat het najagen van de meest aantrekkelijke NPC in de stad door hun favoriete gebaren te gebruiken totdat ze voor je vallen, wat leidt tot een humoristische romantische ontmoeting en, uiteindelijk, een baby. Hoewel deze elementen misschien individueel kunstmatig lijken, creëren ze samen een echt levendige ervaring.

Weinig RPG's hebben Fable's benadering van maatschappelijke simulatie gevolgd. Zelfs de veelgeprezen Baldur's Gate 3 mist de biologische romances en dynamiek van onroerend goed in Fable. Een onverwachte opvolger van de levendige wereld van Albion is echter te zien in Red Dead Redemption 2. Rockstar's recreatie van het Oude Westen is zeer responsief, met NPC's die realistisch reageren op uw acties. Hun interacties, hoewel vaak eenvoudig, kunnen leiden tot memorabele ontmoetingen, zoals iemand redden van een slangenbeet en weken later worden beloond. Als de nieuwe fabel van de Playground trouw moet blijven aan zijn wortels, zou het inspiratie moeten halen uit de levende wereld van Rockstar in plaats van de huidige trend van op tafel geïnspireerde RPG's.

Er zijn andere essentiële elementen die speeltuin moet behouden. Fable's typische Britse humor, met zijn droge humor en satirische kijk op het klassensysteem, moet worden gehandhaafd, samen met een gezonde dosis brutale humor. De game moet ook een cast van geliefde acteurs bevatten, vergelijkbaar met de iconische staf van Hogwarts, waarmee de speeltuin op weg lijkt te zijn, gezien de verschijningen van Richard Ayoade en Matt King in trailers. Maar misschien is het meest kritische aspect, voorbij de bruisende wereld, de unieke benadering van Lionhead voor goed en kwaad.

De gevecht van Fable 2 is eenvoudig, maar de vijandelijke ontwerpen zijn verbluffende herinterpretaties van fantasie -nietjes. | Afbeeldingskrediet: Lionhead Studios / Xbox

Peter Molyneux, de oprichter van Lionhead Studios en hoofdontwerper van de Fable -serie, is altijd gefascineerd geweest door het concept van goed en kwaad. Dit blijkt uit het eerste project van de studio, The God Game Black & White, en is een focus gebleven in zijn werk, inclusief de aankomende Masters of Albion. Maar de benadering van Lionhead voor de keuze van de spelers is verre van de genuanceerde beslissingen in de beste werken van Witcher of BioWare. In Fable 2 zijn uw keuzes grimmig zwart of wit, zonder middelste grond. Het spel gedijt op deze komische uitersten; Met een vroege sidequest kunt u bijvoorbeeld ongedierte uit het magazijn van een handelaar vrijmaken of zijn aandelen vernietigen. Later vraagt ​​een geest je om zijn voormalige minnaar te kwellen, waardoor je moet kiezen tussen haar leven ellendig maken of met haar trouwen.

Het afgelopen decennium van RPG -ontwikkeling heeft de expressie van spelers benadrukt door een spectrum van morele keuzes. Fable gedijt echter op zijn binaire systeem, genietend van de kans op spelers om de meest heroïsche held of de filste schurk te zijn. Dit werd vastgesteld in de eerste game, waar het kiezen van slechte paden je personage letterlijk duivelshoorns kon geven, maar Fable 2 gaat dit verder. De speurtochten vertakken zich in verschillende goede of slechte paden en bieden rijkere en creatievere opties, terwijl de reactieve wereld je acties in staat stelt om je reputatie en morele afstemming vorm te geven. In tegenstelling tot andere RPG's die zich richten op de middelste grond, maakt de nadruk van Fable 2 op uitersten echt kwaadaardig aanvoelend, verwant aan het omarmen van de donkere kant met bijpassende krachten.

Het is onduidelijk of Playground Games dit aspect van Fable succesvol zullen vastleggen. Hoewel de recente ontwikkelingsupdate 50 seconden pre-Alpha-gameplay bevatte, bood het weinig inzicht in de ware essentie van de game, behalve de verplichte kippenschop. De korte beelden tonen echter een meer gedetailleerde wereld dan eerdere fable -games. De aanwezigheid van een paard suggereert een meer open wereld, en het weelderige bos verwijst naar de mogelijkheid om te verdwalen in deze nieuwe Albion. De glimp van een bruisende stad, dicht en vol leven, geeft hoop dat speeltuinspellen de Sims-achtige maatschappelijke simulatie behouden die Fabel 2 zo uniek maakt. Ik verwacht gretig de kans om met zijn eigenzinnige humor in contact te komen, te dansen op pubtafels en spontane romances te hebben.

Maar dit alles is een jaar weg. In de tussentijd kun je de prachtige wereld van Fable 2 opnieuw bezoeken of ontdekken. Het is gemakkelijk om te zien waarom het zo gekoesterd is en waarom het cruciaal is voor speeltuinspellen om zijn unieke elementen te behouden. We hebben geen fabel nodig om een ​​kloon te worden van de heks, Baldur's Gate of Dragon Age. We hebben gewoon Fable nodig om trouw te blijven aan zichzelf, scheten en zo.