Yoko Taro Goils Ico als revolutionair gaming -meesterwerk

Yoko Taro, de visionair achter Nier: Automata en Drakengard , heeft openlijk de diepgaande impact van ICO op het artistieke landschap van videogames besproken. In 2001 gelanceerd voor de PlayStation 2, kreeg ICO snel een cult -aanhang vanwege de minimalistische aanpak en het dwingende verhaal zonder woorden.

Taro benadrukte hoe ICO 's centrale gameplay -monteur - het personage Yorda geleidde door haar hand vast te houden - de normen van het tijdperk opnieuw teweegbracht. "Als ICO je in plaats daarvan een koffer had gedragen in plaats daarvan een koffer van een meisje, zou het een ongelooflijk frustrerende ervaring zijn geweest," merkte Taro op. Hij benadrukte dat de innovatieve vereiste voor spelers om een ​​ander personage te leiden de conventionele ideeën van interactiviteit in gaming uitdaagde.

Tijdens die periode werd het spelontwerp vaak als succesvol beschouwd als het boeiend bleef, zelfs wanneer het werd uitgekleed tot basisblokjes. ICO brak deze mal door prioriteit te geven aan emotionele verbinding en thematische rijkdom boven pure mechanische nieuwigheid. Taro betoogde dat de game heeft aangetoond dat kunst en het vertellen van verhalen verder zouden kunnen gaan dan het loutere verbeteringen van gameplay en essentiële elementen van de gaming -ervaring worden.

Label ICO als "Epoch Making", Taro heeft het gecrediteerd met het sturen van de loop van de game-ontwikkeling in nieuwe richtingen. Hij loofde het spel voor het laten zien dat videogames diepe betekenissen konden overbrengen door genuanceerde interacties en sfeervolle ontwerp.

Naast ICO erkende Taro ook de invloed van twee andere baanbrekende titels: Undertale van Toby Fox en Limbo door PlayDead. Hij gelooft dat deze spellen de mogelijkheden verder hebben uitgebreid van wat interactieve media kunnen uitdrukken, die bevestigen dat videogames het vermogen hebben om diepgaande emotionele en intellectuele ervaringen te bieden.

Voor enthousiastelingen van het werk van Yoko Taro biedt zijn waardering voor deze spellen waardevolle inzichten in de creatieve krachten die zijn eigen projecten aansturen. Het benadrukt ook de continue evolutie van videogames als een dynamische en expressieve kunstvorm.