"Atomfall Madness: Herkesi Öldürdüm"

Sniper Elite'in yaratıcıları Rebellion'un en son hayatta kalma aksiyon oyunu olan Atomfall ile akıl almaz derecede güzel İngiliz kırsalında heyecan verici bir yolculuğa çıkın. Son zamanlarda bir North London Pub'a yaptığı ziyarette, oyuna bir pint üzerinden dalma şansım oldu ve açık uçlu görev tasarımı ve rahatsız edici atmosferi ile büyülenmiştim. Bir kriket sopasıyla kaos açmaya karar verdiğimde, masum bir yaşlı kadın da dahil olmak üzere her NPC'ye saldırmaya karar verdiğimde deneyimim vahşi bir dönüş yaptı. İşte Atomfall bu kadar güçlü bir izlenim bıraktı.

Atomfall'da, küçük karakterlerden önemli görev verenlere kadar her NPC öldürülebilir. Demoya başladığımda, bu tamirciyi beceriksizce de test etmeyi seçtim. Dijital Cumbria'yı keşfetmeme sadece birkaç dakika kaldığımda, bir Tripwire alarmı tetikledim, beni üç gardiyanı hızla kanla vaftiz eden bir kriket sopasıyla göndermeye zorladım.

Daha sonra, hevesle donatıldığım bir yay ve ok aldım, değişen mesafelerde düşmanlarla etkileşime girmeme izin verdim. Yay elinizle, kriket sopasını dinlenmek için bıraktım. Daha fazla keşfettiğim gibi, oyunun "açık bölgeleri" dünyasına nüfuz eden halk korku temalarına bir baş sallayan yükselen bir hasır adamla karşılaştım. Bu ürkütücü ortam sadece araştırdığım İngiltere'nin ışınlanmış köşesini çevreleyen gizemi derinleştirdi.

Oyunun gizemini tefekkürüm kısa bir süre sonra yayımla hızlı bir şekilde gönderdiğim, şaka yollu kendimi kaosun ortasında "Robin Bloody Hood" ilan ettiğim bir grup druid tarafından kesintiye uğradı. Yay kullanmak tatmin ediciydi, ama beni daha çok ilgilendiren şey Atomfall'un yenilikçi dayanıklılık sistemiydi. Geleneksel bir dayanıklılık çubuğu yerine, oyun fiziksel eforla artan bir kalp atış hızı monitörü kullanıyor. Örneğin, uzun süreli sprint, kalp atış hızınızı 140 bpm'nin üzerine çıkarabilir, bu da amacınızı ve doğruluğunuzu etkileyebilir. Daha sonra, yüksek bir kalp atış hızının okçuluk üzerindeki etkisini hafifleten, aşırı karmaşık olmasa da, gizli veya silah oyunu gibi tercih edilen oyun stillerine dayalı özelleştirmeye izin veren bir beceri ağacına ima eden bir Bow Mastery Beceri kılavuzu buldum.

Atomfall ekran görüntüleri

13 resim Casterfall Woods'u keşfetmeye devam ederken, tek ipucum beni eski bir madenin yakınında bir bitki uzmanı olan Mother Jago'ya yönlendiren bir nottu. Yol boyunca, parıldayan, bir enerji santralinin üzerinde yağlı girdap ve ormandan uzak durmam için beni uyaran ürpertici bir telefon görüşmesi gibi daha büyük bir anlatının ince ipuçlarını fark ettim. Çevre, bir alarm sistemi ve bir höyük kafatası gibi eski bir kayıkhane gibi küçük detaylarla zengindi ve rahatsız edici bir atmosfere katkıda bulundu. Atomfall'un tonu ve oyun tasarımı, keşif ve hayatta kalmaya odaklanarak Fallout'tan daha fazla Stalker'ı hatırlattı.

Başka bir Druid çarpışmasından sonra, Rahibe Jago ile tanıştım. Sorularıma olan şifreli tepkileri, klasik nokta ve tıklama maceralarının tarzını yineledi ve ipuçları için diyalogun kapsamını teşvik etti. Druid-güçlendirilmiş bir kalede tutulan bitkisellik kitabı karşılığında değerli bilgiler sundu. Oyunun serbest biçimi tasarımı, kaleye herhangi bir açıdan yaklaşmamı sağladı ve terk edilmiş bir benzin istasyonunda bir Druid devriyesi ile karşılaşmaya yol açtı. Savaş, üst düzey olmasa da, keyifli oldu ve kitabı aramak için kalenin dış duvarlarında gezinmeyi başardım.

Kalenin içinde, kitabın izini bulamadım, sadece malzeme işçiliği. Açık hedeflerin olmaması ve harita üzerindeki ilgi alanlarını manuel olarak işaretleme ihtiyacı, Atomfall'un zorlu ve keşifsel yaklaşımını yansıtmaktadır. Harita koordinatları için bir ipucu takiben, Skyrim'i anımsatan taktikleri kullanarak atladığım bir zehir bitkisi canavarı ile karşılaştım. Anahtarlarla dönmesine rağmen, kitabı hala bulamadım.

Kalenin derinliklerine girerken, yüksek rahibe ve takipçilerini ortadan kaldırdım, yeni eşyalar ve potansiyel yeni bir görev çizgisi keşfettim, ama yine de kitap yok. Sadece demomum bittikten sonra kitabın birkaç kez gözden kaçırdığım bir masada olduğunu öğrendim. Hayal kırıklığına uğramış ve kafası karışmış, anneye tekrar yüzleştim, nihayetinde onu öfkeyle öldürdüm. Vücudunu arayarak, zehir canavarına karşı yardımcı olabilecek bir tarif buldum ve kitap için ne ticaret yapabileceğini önerdi.

Atomfall'un geliştiricileri, her oyuncu için çeşitli deneyimlerle yaklaşık 25 saatlik bir hikaye tamamlama süresini tahmin ediyor. Demo arkadaşım tamamen farklı alanları keşfetti, katil robotlar ve mutantlarla karşılaştı, oyunun derinliğini ve çeşitli gizemleri vurguladı. Bazıları net hedeflerin eksikliğini sinir bozucu bulsa da, Atomfall karmaşık görev tasarımıyla etkileşime giren oyuncuları ödüllendirir ve her oyuncu için benzersiz bir anlatı deneyimi sunar.

Kaotik yolculuğumdan kanlı ellerle, Atomfall'un oyuncu katılımı ve keşfi üzerinde gelişen bir oyun olduğunu hissettim. Pub'a geri döndüğümde, elindeki kriket sopası, bu ilgi çekici masalın ışınlanmış İngiliz kırsalında nasıl ortaya çıkacağını görmeyi dört gözle bekledim.